Vlielander over de playstationmoorden
De Playstationmoorden, waarbij in 2001 een moeder (39) en twee tieners koelbloedig werden doodgeschoten, brachten destijds in Nederland een golf van ontzetting teweeg. Een van de drie daders, die tot levenslang werd veroordeeld, is de nu 42-jarige Schiedammer Ed Zandstra. Hij houdt vol dat hij niet de dodelijke schoten heeft gelost.
Vol spanning wacht Zandstra het besluit af van de Adviescommissie afgesloten strafzaken, die bepaalt of er 13 jaar na dato alsnog een nieuw onderzoek komt.
Hij kiest ervoor met zijn volledige naam en een foto op internet te komen. ,,Ik heb niets te verbergen,” zegt hij. ,,Ik ben er bij betrokken geweest en verdien daar straf voor. Maar boeten voor een drievoudige moord die ik niet heb gepleegd? Dat gaat me te ver.”
Afgeslacht
Het is vrijdagavond 23 november 2001 als het in de woning van Guus de Wit (48) aan de Giessenstraat in Dordrecht volledig uit de hand loopt. Daar worden zijn partner Wilma van Griensven (39), haar 16-jarige dochter Linda en haar even oude vriendje Ismaël op lugubere wijze afgeslacht. Met de handen op de rug gebonden, hun monden met tape afgeplakt, krijgen ze een krant over hun hoofd voordat ze worden doodgeschoten.
De inzet van het bloedbad is een ruzie over de Playstationspelcomputers die door De Wit in zijn vrije tijd worden omgebouwd, zodat er ook illegale spellen op kunnen worden gespeeld. Hij zou er grof geld mee verdienen.
De Wit handelt met Schiedammer Ugur U. (47) maar zit hem, volgens het scenario dat door Paalman is geschetst, in zijn vaarwater. Ugur heeft het plan opgevat de Dordtenaar een lesje te leren en neemt zijn kennissen Ed Zandstra en Rutger M. (32) mee naar De Wit. Als hij opendoet, wordt hij gekneveld en in de keuken neergelegd.
Zijn vriendin voelt zich niet lekker, ligt op bed en wordt daar vastgebonden. De twee tieners worden gedwongen in de gang op de grond te gaan liggen. Nadat twee van de overvallers de woning uit zijn gelopen, hoort De Wit twee schoten. Hij weet zich te bevrijden, vlucht en hoort dan nog een schot.Tijdens de rechtszaken krijgt justitie niet hard wie de fatale schoten afvuurt, mede doordat de verdachten naar elkaar wijzen. Het hof acht in hoger beroep daarom alle drie de mannen schuldig aan de moorden. Ed Zandstra en Ugur U. krijgen levenslang, Rutger M. wordt veroordeeld tot 20 jaar cel en tbs.
Paalman spreekt nog net niet van een rechterlijke dwaling. ,,Maar dat er het nodige fout is gedaan, staat als een paal boven water,” zegt hij. ,,De politie in Dordrecht heeft gezegd dat de tapgesprekken waarin Ugur U. zegt Ed Zandstra voor de moorden op te willen laten draaien, zijn ‘gemist’ en daardoor niet in het dossier zijn gekomen. Onzin, tapgesprekken worden niet gemist, maar zijn vermoedelijk gewist en zo buiten het dossier gehouden. Als deze er wel bijgevoegd waren, had de rechter vermoedelijk andere straffen opgelegd.”
Om een afgesloten strafzaak alsnog heropend te krijgen, moeten nieuwe feiten worden aangevoerd. ,,Die zijn er,” zegt Paalman zelfverzekerd. ,,En daaruit blijkt dat Ed ten onrechte levenslang achter de tralies zit. Ugur U. heeft geschoten.”Paalman bezocht voor zijn onderzoek niet alleen Guus de Wit, maar ook de verdachten in de gevangenis. Ugur werkte mee aan Paalmans onderzoek en verklaarde de trekker te hebben overgehaald. Paalman: ,,Hij heeft gezegd dat hij die vrijdagavond ter plekke de beslissing had genomen dat de mensen dood moesten. Toen hij schoot, waren Zandstra en M. al weg. Ugur stelt achteraf dat niet eerder te hebben durven bekennen omdat er ook een Turkse jongen was gedood en hij bang was voor de familie van het slachtoffer.”Ook een medegedetineerde van Ugur U. heeft tegenover Paalman voor Zandstra ontlastende verklaringen afgelegd. De man zegt dat Ugur U. hem heeft verteld samen met Rutger M. de moorden op zijn geweten te hebben. ,,En dan is er het tapgesprek van Ugur U. en Rutger M.,” vervolgt Paalman. ,,Daarin wordt gezegd dat ze Zandstra de schuld in zijn schoenen zullen schuiven. Een verslag van dat gesprek is niet gemaakt en zat dus niet bij het hoger beroep in het dossier. De uitspraak van het hof is dus op een onvolledig dossier gebaseerd.”
Zandstra is zijn verblijf in de Rotterdamse gevangenis De Schie inmiddels meer dan zat. Hij zegt zich destijds door Ugur te hebben laten verleiden mee naar Dordrecht te gaan om Guus de Wit in zijn flatwoning te beroven. Ugur leefde in de veronderstelling dat bij De Wit veel geld te halen viel.
